Naar inhoud springen

grip

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

grip m /ɣrɪp/

  1. e sterk kóntak tösse twieë oppervlakdje, wodoor litsen en versjuve lestiger wuuert
    Ich haw gènne grip wie ich mich vas heel aan die trapläön en doe veel ich nao ónger.
Aafbraeking
  • grip
Verwantje wäörd

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif grip
IPA /ɣrɪp/ /ɣrɪb/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif grip
IPA /ɣrɪp/ /ɣrɪb/

In anger spraoke

[bewirk]