grip

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

grip m /ɣrɪp/

  1. e sterk kóntak tösse twieë oppervlakdje, wodoor litsen en versjuve lestiger wuuert
    Ich haw gènne grip wie ich mich vas heel aan die trapläön en doe veel ich nao ónger.
Aafbraeking
  • grip
Verwantje wäörd

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif grip
IPA /ɣrɪp/ /ɣrɪb/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif grip
IPA /ɣrɪp/ /ɣrɪb/

In anger spraoke[bewirk]