Naar inhoud springen

verkleijing

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

verkleijing v /və̽r̥'kl̥ɛ̀jɪŋ ~ ve̽r̥'kl̥ɛ̀jɪŋ/

  1. matterjaal, wie kleier, smienk of 'n pruuk, veur zien uterlik mit te verangere, womit me zien identiteit verangert of verstik
  2. de hanjeling van 't verkleie
Aafbraeking
  • ver-klei-jing
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif verkleijing verkleijinge verkleijingen
IPA /və̽r̥'kl̥ɛ̀jɪŋ/ /və̽r̥'kl̥ɛ̀jɪŋe/ /və̽r̥'kl̥ɛ̀jɪŋen/
dim. sjrif verkleijingske verkleijingsken verkleijingskes
IPA /və̽r̥'kl̥ɛ̀jɪ̽ŋ̊skʲe/ /və̽r̥'kl̥ɛ̀jɪ̽ŋ̊skʲen/ /və̽r̥'kl̥ɛ̀jɪ̽ŋ̊skʲes/ /və̽r̥'kl̥ɛ̀jɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]