verkrege

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

verkrege /və̽r̥'kr̥é:ʝe ~ ve̽r̥'kr̥é:ʝe/

  1. es eigesjap nao de gebaorte gekrege, óntwikkeldj naodet me gebaoren is
  2. (neet-lemma) bieveugelik voltoeadj deilwaord van verkriege
Aafbraeking
  • ver-kre-ge
Antonieme

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif verkrege
verkregene
verkregen
verkregenen
verkrege verkregen verkrege verkregen verkrege verkregen verkrege verkregen verkrege verkregen
IPA /və̽r̥'kr̥é:ʝe/
/və̽r̥'kr̥é:ʝe̽ne/
/və̽r̥'kr̥é:ʝen/
/və̽r̥'kr̥é:ʝe̽ne/
/və̽r̥'kr̥é:ʝe/ /və̽r̥'kr̥é:ʝen/ /və̽r̥'kr̥é:ʝe/ /və̽r̥'kr̥é:ʝen/ /və̽r̥'kr̥é:ʝe/ /və̽r̥'kr̥é:ʝen/ /və̽r̥'kr̥é:ʝe/ /və̽r̥'kr̥é:ʝen/ /və̽r̥'kr̥é:ʝe/ /və̽r̥'kr̥é:ʝen/
partitief sjrif
IPA
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) verkreges (toe) (wie) verkregentj (geer)
IPA /wì: və̽r̥'kr̥é:ʝes tú:/ /wì: və̽r̥'kr̥é:ʝeɲ̊c ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal
(kómparatief)
sjrif
IPA

In anger spraoke[bewirk]

[1]

Biewaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

verkrege /və̽r̥'kr̥é:ʝe ~ ve̽r̥'kr̥é:ʝe/ (liaison: verkregen)

  1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
Aafbraeking
  • ver-kre-ge

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

verkrege /və̽r̥'kr̥é:ʝe ~ ve̽r̥'kr̥é:ʝe/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) inne vergangen tied van verkriege
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) inne vergangen tied van verkriege
  3. (neet-lemma) voltoeadj deilwaord van verkriege
Aafbraeking
  • ver-kre-ge