vermoge

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

vermoge ó /və̽r'mó:ɣə/

  1. de krach enne veuge get te kónne doon
  2. 't gehieël van geldj en waerdevol geujer die 'ne miens of e bedrief es eigendóm höbbe
Aafbraeking
  • ver-mo-ge
Variaasje
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif vermoge vermogen vermoges
IPA /və̽r'mó:ɣə/ /və̽r'mó:ɣən/ /və̽r'mó:ɣəs/ /və̽r'mó:ɣəz/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif vermoge vermogen vermoges
IPA /və̽r'mó:ɣə/ /və̽r'mó:ɣən/ /və̽r'mó:ɣəs/ /və̽r'mó:ɣəz/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

[2]