versjuving

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

versjuving v /və̽r̥'ʃʉ̜̀:vɪŋ/

  1. 'n verplaatsing door te sjuve, de hanjeling van 't versjuve
  2. 'n verangering in 'n groep, e plan of e projek
  3. (euverdrechtelik) 'n verplaatsing die euver 'ne langeren tied plaatshaet
  4. (euverdrechtelik) 'n aafwieking tösse de plaatsing van e veurwerp of 'n plaats oppe kaart of 'ne plattegróndj enne wörkelike ligking
    Die höbben hie de trap ingeteikendj, meh det is 'n versjuving, went die ligk korterbie de deur.
Aafbraeking
  • ver-sju-ving
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif versjuving versjuvinge versjuvingen
IPA /və̽r̥'ʃʉ̜̀:vɪŋ/ /və̽r̥'ʃʉ̜̀:vɪŋe/ /və̽r̥'ʃʉ̜̀:vɪŋen/
dim. sjrif versjuvingske versjuvingsken versjuvingskes
IPA /və̽r̥'ʃʉ̜̀:vɪ̽ŋ̊skʲe/ /və̽r̥'ʃʉ̜̀:vɪ̽ŋ̊skʲen/ /və̽r̥'ʃʉ̜̀:vɪ̽ŋ̊skʲes/ /və̽r̥'ʃʉ̜̀:vɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke[bewirk]

[1]