wègkeman

'ne wègkeman [1]

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

wègkeman m /we̞gʲemán/

1. e baksel van wègkedeig inne vorm van 'ne manskaerel mitte erm euverkruuts en 'n steine piep inne móndj
2. (euverdrechtelik) (meis in verkleinvorm) 'ne manskaerel sónger krach

Aafbraeking

• wègk-e-man

Samestèlling

• wègke- + man

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	wègkeman		wègkemen
	IPA	/we̞gʲemán/		/we̞gʲemæ̀n/
dim.	sjrif	wègkemenke	wègkemenken	wègkemenkes
	IPA	/we̞gʲemæ̀n̥kʲe/	/we̞gʲemæ̀n̥kʲen/	/we̞gʲemæ̀n̥kʲes/	/we̞gʲemæ̀n̥kʲez/
dat.	sjrif	wègkeman		wègkemen
	IPA	/we̞gʲemán/		/we̞gʲemæ̀n/

In anger spraoke

[1]

• Luuksembörgs: Boxemännchen m, Kuchemännchen m
• Nederlandjs: weggeman g, buikman g
• Pruus: Weckmann m, Stutenkerl m