waffel
Mofers[bewirk]
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
waffel m /wafəl/
- (aeteswaar) 'n klein wieväölheid aeteswaar (wie gezag van kieës of wós)
- Pak dich mer zónne waffel kieës vannen tejjer; det ligk dao neet veur nieks!
- (synoniem) (graof spraokgebroek) anger waord veur móndj
- Haad tich de waffel 'ns!
- (synoniem) anger waord veur hóndj
- Enne weffelke, waat kums toe hie doon?
- Aafbraeking
- waf-fel
- Net get anges gesjreve
- Zagswies
- 'ne groeate waffel höbbe: graof spraeke
- Taenge ajer luuj mós toe neet zónne groeate waffel höbbe!
Verbuging[bewirk]
| inkelvaad | mieëvaad | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
| nom. | sjrif | waffel | waffele | waffelen | |
| IPA | /wafəl/ | /wafə̽lə/ | /wafə̽lən/ | ||
| dim. | sjrif | weffelke | weffelken | weffelkes | |
| IPA | /wæfe̽l̥kʲe/ | /wæfe̽l̥kʲen/ | /wæfe̽l̥kʲes/ | /wæfe̽l̥kʲez/ | |
| dat. | sjrif | waffel | waffele | waffelen | |
| IPA | /wafəl/ | /wafə̽lə/ | /wafə̽lən/ | ||