wejjer

Van Wiktionary

e deil wejjers [1]
'ne lektrische wejjer [2]
'ne wejjer [3] ane plefóng
'ne wejjer [4] van inne kómpjoeter

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

wejjer m /wǽjer/

  1. e veurwerp det m'n inne handj hèltj inne vorm van e deil van 'n sjief det m'n op en aaf kan verwaege veur keulder lóch op zich aan te bringe
  2. 'n apperaat det 'ne keuldere lóchstroum op gang bringk door sjroefblajer róndj te doon drejje
  3. (specefiek) 'ne lektrische wejjer dae ane plefóng hingk
  4. (specefiek) e lektrisch wejjerke det elektronische óngerdeil keul mót hajje
  5. (euverdrechtelik) get inne vorm van 'ne wejjer ([1])
Aafbraeking
  • wej-jer
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif wejjer wejjers
IPA /wǽjer/ /wǽjer̥s/ /wǽjerz/
dim. sjrif wejjerke wejjerken wejjerkes
IPA /wǽje̽r̥kʲe/ /wǽje̽r̥kʲen/ /wǽje̽r̥kʲes/ /wǽje̽r̥kʲez/
dat. sjrif wejjer wejjers
IPA /wǽjer/ /wǽjer̥s/ /wǽjerz/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

bewirk
  • Algemein Gesjreve Limbörgs: weijer


[2]

bewirk