wilje
Mofers[bewirk]
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
wilje m /wɪ̀ʎe/
- emes dae wildj is, emes dae veural neet besjaaf is of zich ónfetsuundelik gedruueg
- Aafbraeking
- wilj-e
- Samestèlling
Verbuging[bewirk]
| inkelvaad | mieëvaad | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
| nom. | sjrif | wilje | wiljen | wilje | wiljen |
| IPA | /wɪ̀ʎe/ | /wɪ̀ʎen/ | /wɪ̀ʎe/ | /wɪ̀ʎen/ | |
| dim. | sjrif | — | — | ||
| IPA | — | — | |||
| dat. | sjrif | wilje | wiljen | wilje | wiljen |
| IPA | /wɪ̀ʎe/ | /wɪ̀ʎen/ | /wɪ̀ʎe/ | /wɪ̀ʎen/ | |
In anger spraoke[bewirk]
- Frans: sauvage m
- Ingels: savage
- Nederlandjs: wilde g
- Pruus: Wilder m (mit lidwaord: der Wilde m)
- Spaans: salvaje m
Bieveugelik naamwaord[bewirk]
Neet-lemma[bewirk]
wilje /wɪ̀ʎe/
- (neet-lemma) mannelike vorm inne positief van wildj
- Aafbraeking
- wilj-e
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Neet-lemma[bewirk]
wilje /wɪ̀ʎe/
- (neet-lemma) mieëvaadsvorm van wilje
- Aafbraeking
- wilj-e