wildj

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

wildj /wɪ́ʎɟ/

  1. neet veraedeldj, vrie inne netuur laevendj, neet gekweek (gezag van bieëster en plantje)
  2. (euverdrechtelik) ónbesjaaf, zich neet hajendj ane geljendje regels, aanwinselen en wètte
  3. sónger behieërsing (zowaal gezag van 't kerakter van luuj es waersómstenjigheje)
  4. (euverdrechtelik) inne wor
  5. (euverdrechtelik) sónger beboewing
Aafbraeking
  • wildj
Net get anges gesjreve
Synoniem
Antonieme
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • de wilj vesper: 'ne beurtzank tössen 'ne quasi-pestoear en quasi-köster, ónger anger euver 't koupe van sjoon
  • emes wildj aankieke: doorein tuine, inne wor tuine (gezag van luuj)
  • inne wilje (e)weg: sónger waatfere struktuur danouch
    Ich begriep neet wie det die kleier inne wilje weg inne kas smietj.
  • wildj verbandj: e metselwerk wobie de brikke sónger verbandj of regelmaot gelag zeen
  • zoea wildj wie e paerd: lestig in bedwank te haje
  • zoea wildj wie fóddele: ram inne wor, ram doorein (gezag van luuj)

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif wilje wiljen wilj wildj wilj wildj wildj
IPA /wɪ̀ʎe/ /wɪ̀ʎen/ /wɪ̀ʎ/ /wɪ́ʎɟ/ /wɪ̀ʎ/ /wɪ́ʎɟ/ /wɪ́ʎɟ/
kómparatief sjrif wiljere wiljeren wiljer wiljer wiljer wiljer wiljert
IPA /wɪ̀ʎərə/ /wɪ̀ʎərən/ /wɪ̀ʎər/ /wɪ̀ʎər/ /wɪ̀ʎər/ /wɪ̀ʎər/ /wɪ̀ʎər̥t/ /wɪ̀ʎərd/
superlatief sjrif wiljste wiljsten wiljste wiljste wiljste wiljste wiljste
IPA /wɪ̀ʎ̥ste/ /wɪ̀ʎ̥sten/ /wɪ̀ʎ̥ste/ /wɪ̀ʎ̥ste/ /wɪ̀ʎ̥ste/ /wɪ̀ʎ̥ste/ /wɪ̀ʎ̥ste/
partitief sjrif wiljs
IPA /wɪ̀ʎ̥s/ /wɪ̀ʎz/
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) wildjs (toe) (wie) wildj (geer)
IPA /wì: wɪ́ʎ̥ɟ̊s tú:/ /wì: wɪ́ʎ̥ɟ̊ ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal
(kómparatief)
sjrif (wie) wiljers (toe) (wie) wiljertj (geer)
IPA /wì: wɪ̀ʎər̥s tú:/ /wì: wɪ̀ʎər̥c ʝ̊é:r/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

[2]

[3]

[5]

Wiljverke vallen ónger 't wildj [1].
wildj [2] oppen tejjer (rieë)

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

wildj ó /wɪ́ʎɟ/

  1. (bieëster) alle bieëster die vrie inne netuur laeven en worop gejaag kan waere
  2. (aeteswaar) 't vleis van [1]
  3. (synoniem) anger waord veur netuur
Aafbraeking
  • wildj
Net get anges gesjreve
Verwantje wäörd
Zagswies
  • in 't wildj: inne netuur
    Framboeaze grujjen in 't wildj tösse de Kemperkes enne Valbrögk.
  • aafgesjaote wildj:
    1. luuj die nieks waerd zeen
    2. luuj die hieël zaat zeen

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif wildj
IPA /wɪ́ʎɟ/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif wildj
IPA /wɪ́ʎɟ/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

Biewaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

wildj /wɪ́ʎɟ/

  1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
Aafbraeking
  • wildj

Verbuging[bewirk]

adverbiaal
radikaal liaison
positief sjrif wildj
IPA /wɪ́ʎɟ/
kómparatief sjrif wiljer
IPA /wɪ̀ʎər/
superlatief sjrif wiljste
IPA /wɪ̀ʎ̥ste/