Naar inhoud springen

verwiljere

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

verwiljere /və̽r'wɪ̀ʎe̽re ~ ve̽r'wɪ̀ʎe̽re/

  1. (ergatief) wildj waere (zowaal van losgebraoke bieëster es van stökker gróndj die me nimmieë bewirk)
    Es die kat neet ingelaote wuuert verwiljert die flot.
Aafbraeking
  • ver-wilj-e-re
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verveuging

[bewirk]
ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif verwiljer verwiljers verwiljert
verwiljertj
verwiljere verwiljeren verwiljert
verwiljertj
verwiljere verwiljeren verwiljerendj
IPA /və̽r'wɪ̀ʎer/ /və̽r'wɪ̀ʎer̥s/ /və̽r'wɪ̀ʎerz/ /və̽r'wɪ̀ʎer̥t/
/və̽r'wɪ̀ʎer̥c/
/və̽r'wɪ̀ʎerd/
/və̽r'wɪ̀ʎerɟ/
/və̽r'wɪ̀ʎe̽re/ /və̽r'wɪ̀ʎe̽ren/ /və̽r'wɪ̀ʎer̥t/
/və̽r'wɪ̀ʎer̥c/
/və̽r'wɪ̀ʎerd/
/və̽r'wɪ̀ʎerɟ/
/və̽r'wɪ̀ʎe̽re/ /və̽r'wɪ̀ʎe̽ren/ /və̽r'wɪ̀ʎe̽reɲɟ/
vergangen tied sjrif verwiljerdje
verwiljerde
verwiljerdjen
verwiljerden
verwiljerdjes
verwiljerdes
verwiljerdje
verwiljerde
verwiljerdjen
verwiljerden
verwiljerdje
verwiljerde
verwiljerdjen
verwiljerden
verwiljerdje
verwiljerde
verwiljerdjen
verwiljerden
verwiljerdje
verwiljerde
verwiljerdjen
verwiljerden
verwiljerd
verwiljerdj
IPA /və̽r'wɪ̀ʎerɟe/
/və̽r'wɪ̀ʎerde/
/və̽r'wɪ̀ʎerɟen/
/və̽r'wɪ̀ʎerden/
/və̽r'wɪ̀ʎerɟes/
/və̽r'wɪ̀ʎerdes/
/və̽r'wɪ̀ʎerɟez/
/və̽r'wɪ̀ʎerdez/
/və̽r'wɪ̀ʎerɟe/
/və̽r'wɪ̀ʎerde/
/və̽r'wɪ̀ʎerɟen/
/və̽r'wɪ̀ʎerden/
/və̽r'wɪ̀ʎerɟe/
/və̽r'wɪ̀ʎerde/
/və̽r'wɪ̀ʎerɟen/
/və̽r'wɪ̀ʎerden/
/və̽r'wɪ̀ʎerɟe/
/və̽r'wɪ̀ʎerde/
/və̽r'wɪ̀ʎerɟen/
/və̽r'wɪ̀ʎerden/
/və̽r'wɪ̀ʎerɟe/
/və̽r'wɪ̀ʎerde/
/və̽r'wɪ̀ʎerɟen/
/və̽r'wɪ̀ʎerden/
/və̽r'wɪ̀ʎerd/
/və̽r'wɪ̀ʎerɟ/
gebi-jjendje wies sjrif verwiljer! verwiljere-v'r verwiljertj!
IPA /və̽r'wɪ̀ʎer/ /və̽r'wɪ̀ʎe̽rever/ /və̽r'wɪ̀ʎer̥c/ /və̽r'wɪ̀ʎerɟ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif verwiljere verwiljeren verwiljer ó verwiljere verwiljeren verwiljerentaere verwiljerentaeren verwiljere verwiljeren
IPA /və̽r'wɪ̀ʎe̽re/ /və̽r'wɪ̀ʎe̽ren/ /və̽r'wɪ̀ʎer/ /və̽r'wɪ̀ʎe̽re/ /və̽r'wɪ̀ʎe̽ren/ /və̽r'wɪ̀ʎe̽ren̥'tɛ̀:re/ /və̽r'wɪ̀ʎe̽ren̥'tɛ̀:ren/ /və̽r'wɪ̀ʎe̽re/ /və̽r'wɪ̀ʎe̽ren/

In anger spraoke

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

verwiljere ó /və̽r'wɪ̀ʎe̽re ~ ve̽r'wɪ̀ʎe̽re/

  1. (gerundium) gerundium II van verwiljere
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • ver-wilj-e-re

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif verwiljere verwiljeren
IPA /və̽r'wɪ̀ʎe̽re/ /və̽r'wɪ̀ʎe̽ren/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif verwiljere verwiljeren
IPA /və̽r'wɪ̀ʎe̽re/ /və̽r'wɪ̀ʎe̽ren/


Bieveugelik naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

verwiljere /və̽r'wɪ̀ʎe̽re ~ ve̽r'wɪ̀ʎe̽re/

  1. (neet-lemma) mannelike vorm inne kómparatief van verwildj
Aafbraeking
  • ver-wilj-e-re

Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

verwiljere /və̽r'wɪ̀ʎe̽re ~ ve̽r'wɪ̀ʎe̽re/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van verwiljere
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van verwiljere
  3. (neet-lemma) participium van verwiljere
Aafbraeking
  • ver-wilj-e-re