Naar inhoud springen

röstig

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Bieveugelik naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

röstig /rœstɪç/

  1. sónger drökdje, roew höbbendj, sónger bewaegingen of klank
  2. sónger innerlike zörg
  3. sónger zich in te spanne
  4. min helle klank makendj
  5. (synoniem) anger waord veur lansaam
    Det is e röstig water.
    Ich haaj van röstige leedjes.
  6. (synoniem) anger waord veur aafgelaenge
Aafbraeking
  • rös-tig
Variaasje
Synoniem
Antonieme
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Samestèlling
Zagswies
  • Röstig aan! (ouch: röstigaan) = aanspäöring det emes minder wildj duit of get op zie gemaak geit doon, ouch es antjwaord oppe vraog Wie geit 't? / Wie is 't mit tich?

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif röstige röstigen röstige röstig röstige röstig röstig
IPA /rœstɪʝe/ /rœstɪʝen/ /rœstɪʝe/ /rœstɪç/ /rœstɪʝ/ /rœstɪʝe/ /rœstɪç/ /rœstɪʝ/ /rœstɪç/ /rœstɪʝ/
kómparatief sjrif röstigere röstigeren röstiger röstiger röstiger röstiger röstigert
IPA /rœstɪʝərə/ /rœstɪʝərən/ /rœstɪʝər/ /rœstɪʝər/ /rœstɪʝər/ /rœstɪʝər/ /rœstɪʝər̥t/ /rœstɪʝərd/
superlatief sjrif röstigste röstigsten röstigste röstigste röstigste röstigste röstigste
IPA /rœstɪçste/ /rœstɪçsten/ /rœstɪçste/ /rœstɪçste/ /rœstɪçste/ /rœstɪçste/ /rœstɪçste/
partitief sjrif röstigs
IPA /rœstɪçs/ /rœstɪʝz/
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) röstigs (toe) (wie) röstig (geer)
IPA /wì: rœstɪçs tú:/ /wì: rœstɪç ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal
(kómparatief)
sjrif (wie) röstigers (toe) (wie) röstigertj (geer)
IPA /wì: rœstɪʝər̥s tú:/ /wì: rœstɪʝər̥c ʝ̊é:r/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

Biewaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

röstig /rœstɪç/

  1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
  2. (synoniem) anger waord veur gerös
    Doe moogs det röstig doon!
    Staek dich röstig 'n segaar aan.
Aafbraeking
  • rös-tig

Verbuging

[bewirk]
adverbiaal
radikaal liaison
positief sjrif röstig
IPA /rœstɪç/ /rœstɪʝ/
kómparatief sjrif röstiger
IPA /rœstɪɣər/
superlatief sjrif röstigste
IPA /rœstɪçste/

In anger spraoke

[bewirk]