hel

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

hel /hǽl/

  1. 'n krach van boetenaaf ónverzittelik waerstäöndj (neet zaach of weik)
  2. väöl klank of lewej makendj
    Wie de wagen oete boch vloog huuerdjes se-n 'nen helle knal-e.
  3. geiselik taenge väöl bestenjig
    Det is 'nen helle kaerel; dao steit nag ummer rechop nao alles det t'r mitgemaak haet.
  4. mit väöl vaart, hieël erg flot
    Die vore väöls te hel door 't dörp op wie die det óngelök hawwe.
  5. kalkriek (gezag van water)
    In Mofert kump hel water oete kraan.
  6. (synoniem) anger waord veur lestig
  7. (synoniem) anger waord veur strik
    Det waas 'n hel oordeil.
  8. (synoniem) anger waord veur pienlik
    Det is hel; det verwins se geine.
Aafbraeking
  • hel
Net get anges gesjreve
Aafleijinge
Antonieme
Zagswies
  • 'nen helle waeg: 'ne waeg dae beklinkerd of g'asfalteerd is; 't taengeneuvergestèldje van 'ne zandjwaeg
  • zoea hel wie 'ne bigkel: hieël hel (kwa sterkdje, neet kwa klank)
  • zoea hel wie 'nen din: hieël hel (kwa sterkdje, neet kwa klank)
  • zoea hel wie 'ne klaw: hieël hel (kwa sterkdje, neet kwa klank)
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 154-155.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif helle hellen hel hel hel hel helt
IPA /hæ̀le/ /hæ̀len/ /hæ̀l/ /hǽl/ /hæ̀l/ /hǽl/ /hǽl̥t/ /hǽld/
kómparatief sjrif heldere helderen helder helder helder helder heldert
IPA /hæ̀ldərə/ /hæ̀ldərən/ /hæ̀ldər/ /hæ̀ldər/ /hæ̀ldər/ /hæ̀ldər/ /hæ̀ldər̥t/ /hæ̀ldərd/
superlatief sjrif helste helsten helste helste helste helste helste
IPA /hæ̀l̥ste/ /hæ̀l̥sten/ /hæ̀l̥ste/ /hæ̀l̥ste/ /hæ̀l̥ste/ /hæ̀l̥ste/ /hæ̀l̥ste/
partitief sjrif hels
IPA /hæ̀l̥s/ /hæ̀lz/
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) hels (toe) (wie) heltj (geer)
IPA /wì: hǽl̥s tú:/ /wì: hǽʎ̥c ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal
(kómparatief)
sjrif (wie) helders (toe) (wie) heldertj (geer)
IPA /wì: hæ̀ldər̥s tú:/ /wì: hæ̀ldər̥c ʝ̊é:r/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

[2]

[3]

Biewaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

hel /hǽl/

  1. mit groeate vaart
    Mitte Aezelemert höb ich gezeen det dae Jan tonna bès hel kan renne.
  2. zoeawie 't zów mótte, zoeawie 't zich gehuuert
    Doe teikens nanneet hel; det zeen nieks es kridzele.
  3. mit klank det 't dudelik te huueren is
    Doe mós det waal hel veurlaeze; anges huuere de luuj dich neet.
  4. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
Aafbraeking
  • hel
Zagswies
  • Haol vater klinken 't hels: Luuj sónger verstandj gaeven 't helste kómmentaar.
  • hel aankómme
    1. (óneuvergenkelik) väöl pien veroearzake (liefelik)
      Ron goeadje de bal taenge miene kop; dae kwaam hel aan.
    2. (óneuvergenkelik) väöl pien veroearzake (geiselik)
      Wie miene miens stórf kwaam det hel aan.'

Verbuging[bewirk]

adverbiaal
radikaal liaison
positief sjrif hel
IPA /hǽl/
kómparatief sjrif helder
IPA /hæ̀ldər/
superlatief sjrif hels
IPA /hæ̀l̥s/ /hæ̀lz/

In anger spraoke[bewirk]

[3]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

hel /hæ̀l/

  1. (neet-lemma) vrouwelike vorm inne positief van hel
  2. (neet-lemma) mieëveljelike vorm inne positief van hel
Aafbraeking
  • hel

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

hel /hæ̀l/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van helle
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van helle
Aafbraeking
  • hel


Nederlandjs[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

hel g /hɛl/

  1. (kirk) hèl

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
nom.: hel hellen
dim.: