fort

Van Wiktionary

e fort

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

fort ó /fɒr̥t/

  1. 'n milletaer versterking, 'n klènder vesting
Aafbraeking
  • fort
Verwantje wäörd

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif fort forte forten
IPA /fɒr̥t/ /fɒrd/ /fɒr̥tə/ /fɒr̥tən/
dim. sjrif förtje förtjen förtjes
IPA /fœr̥cə/ /fœr̥cən/ /fœr̥cəs/ /fœr̥cəz/
dat. sjrif fort forte forten
IPA /fɒr̥t/ /fɒrd/ /fɒr̥tə/ /fɒr̥tən/

In anger spraoke[bewirk]


Frans[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

fort /fɔ:ʁ/

  1. sterk
  2. strang (mit 'n groeate kónzentraasje)
  3. hel (van 'ne klank)
  4. krechtig

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

fort m /fɔ:ʁ/

  1. fort


Pruus[bewirk]

Biewaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

fort /fɔʁt/

  1. eweg, voert
  2. vanderhandj