kalm

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

kalm /kàlm/ > /kálm/

  1. sónger zich op te rieten euver get
  2. mit min bewaeging (gezag van water)
Aafbraeking
  • kalm
Verwantje wäörd
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 177.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif kalme kalmen kalm kalm kalm kalm kalmp
IPA /kàlmə/ /kàlmən/ /kàlm/ /kàlm/ /kàlm/ /kàlm/ /kàl̥m̥p/ /kàlmb/
kómparatief sjrif kalmere kalmeren kalmer kalmer kalmer kalmer kalmert
IPA /kàlmərə/ /kàlmərən/ /kàlmər/ /kàlmər/ /kàlmər/ /kàlmər/ /kàlmər̥t/ /kàlmərd/
superlatief sjrif kalmste kalmsten kalmste kalmste kalmste kalmste kalmste
IPA /kàl̥m̥stə/ /kàl̥m̥stən/ /kàl̥m̥stə/ /kàl̥m̥stə/ /kàl̥m̥stə/ /kàl̥m̥stə/ /kàl̥m̥stə/
partitief sjrif kalms
IPA /kàl̥m̥s/ /kàlmz/
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) kalms (toe) (wie) kalmp (geer)
IPA /wì: kàl̥m̥s tú:/ /wì: kàl̥m̥p ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal
(kómparatief)
sjrif (wie) kalmers (toe) (wie) kalmertj (geer)
IPA /wì: kàlmər̥s tú:/ /wì: kàlmər̥c ʝ̊é:r/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

Biewaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

kalm /kàlm/ > /kálm/

  1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
Aafbraeking
  • kalm

Verbuging[bewirk]

adverbiaal
radikaal liaison
positief sjrif kalm
IPA /kàlm/
kómparatief sjrif kalmer
IPA /kàlmər/
superlatief sjrif kalmste
IPA /kàl̥m̥stə/

In anger spraoke[bewirk]