Naar inhoud springen

windjruueske

Van Wiktionary

e windjruueske

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

windjruueske ó /wɪ́ɲɟrʉ̜̀ɛ̯̈skʲe/

  1. (plantje) Anemone: e geslech van euverblievendje, kroedechtige plantjen oete ranonkelfemielje (Ranunculaceae)
Aafbraeking
  • windj-ruues-ke
Synoniem

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif windjruueske windjruuesken windjruueskes
IPA /wɪ́ɲɟrʉ̜̀ɛ̯̈skʲe/ /wɪ́ɲɟrʉ̜̀ɛ̯̈skʲen/ /wɪ́ɲɟrʉ̜̀ɛ̯̈skʲes/ /wɪ́ɲɟrʉ̜̀ɛ̯̈skʲez/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif windjruueske windjruuesken windjruueskes
IPA /wɪ́ɲɟrʉ̜̀ɛ̯̈skʲe/ /wɪ́ɲɟrʉ̜̀ɛ̯̈skʲen/ /wɪ́ɲɟrʉ̜̀ɛ̯̈skʲes/ /wɪ́ɲɟrʉ̜̀ɛ̯̈skʲez/

In anger spraoke

[bewirk]
bewirk