ónwil

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

ónwil m /ʊ́nwɪ̀l/

  1. 't neet willen oetveuren of doon van get, 't daoveur keze neet mit te wirke
Aafbraeking
  • ón-wil
Verwantje wäörd
Samestèlling
Zagswies
  • zienen ónwil zeen: 'nen toestandj zeen (mitte ouge) die me zich gaar neet wins

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif ónwil
IPA /ʊ́nwɪ̀l/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif ónwil
IPA /ʊ́nwɪ̀l/

In anger spraoke[bewirk]