aafdele

Van Wiktionary

Kirchröadsj[bewirk]

Wirkwoad[bewirk]

Oesspjroach[bewirk]

  • IPA: /ˈaːf.deː.lə/

Lemma[bewirk]

aafdele

  1. (transitief) tswai of mieë Zaache vanee sjiede oane de Verbóngenheet tse verluze.
Samestèlling
Aaf-jeleide waöd
In anger dialekte

Infléktie[bewirk]

iech doe heë/zie/'t vier uur zie deilwoad
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
präsens deel aaf deels aaf deelt aaf dele aaf delen aaf deelt aaf dele aaf delen aaf aafdelend
aafdelens
präteritum I delet aaf delets aaf delet aaf delete aaf deleten aaf delet aaf delete aaf deleten aaf aafjedeeld
präteritum II
kónjunktief deel aaf deels aaf deelt aaf dele aaf delen aaf deelt]] aaf dele aaf delen aaf
imperatief deel aaf dele-v'r aaf deelt aaf
substantivering infinitief jeróndief I jeróndief II supien partitsiep
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
aafdele aafdelen aafjedeel aafdele aafdelen aafdelentäre aafdelentären aafjedele aafjedelen

In anger spröach[bewirk]

bewirk


Zelfsjtendieg naamwoad[bewirk]

Oesspjroach[bewirk]

  • IPA: /ˈaːf.deː.lə/

Lemma[bewirk]

aafdele ó

  1. (jeróndief) jeróndief II va aafdele.

Infléktie[bewirk]

stam inkelvaad stam mieëvaad diminutief inkelvaad diminutief mieëvaad
nominatief aafdele
genitief aafdeles
locatief aafdeles
datief aafdele
accusatief aafdele