aafhandele

Van Wiktionary

Kirchröadsj[bewirk]

Wirkwoad[bewirk]

Oesspjroach[bewirk]

  • IPA: /ˈaːf.ɦɑn.də.lə/

Lemma[bewirk]

aafhandele

  1. (transitief) zörje dat jet bis e End kunt.
Samestèlling

Infléktie[bewirk]

iech doe heë/zie/'t vier uur zie deilwoad
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
präsens handel aaf handels aaf handelt aaf handele aaf handelen aaf handelt aaf handele aaf handelen aaf aafhandelend
aafhandelens
präteritum I handelet aaf handelets aaf handelet aaf handelete aaf handeleten aaf handelet aaf handelete aaf handeleten aaf aafjehandeld
präteritum II
kónjunktief handel aaf handels aaf handelt aaf handele aaf handelen aaf handelt]] aaf handele aaf handelen aaf
imperatief handel aaf handele-v'r aaf handelt aaf
substantivering infinitief jeróndief I jeróndief II supien partitsiep
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
aafhandele aafhandelen aafjehandel aafhandele aafhandelen aafhandelentäre aafhandelentären aafjehandele aafjehandelen

In anger spröach[bewirk]

bewirk


Zelfsjtendieg naamwoad[bewirk]

Oesspjroach[bewirk]

  • IPA: /ˈaːf.ɦɑn.də.lə/

Lemma[bewirk]

aafhandele ó

  1. (jeróndief) jeróndief II va aafhandele.

Infléktie[bewirk]

stam inkelvaad stam mieëvaad diminutief inkelvaad diminutief mieëvaad
nominatief aafhandele
genitief aafhandeles
locatief aafhandeles
datief aafhandele
accusatief aafhandele