aafvare

Algemein Gesjreve Limburgs

Wirkwaord

aafvare (Nederlands: wegrijden, afrijden (met een voertuig), afvaren)

• Mofers: aa~fva~re

Verveuging

veurt aaf, voor aaf, aafgevare

Mofers

Wirkwaord

Lemma

	houfzats	naevesjikkendj	óngersjikkendj	deilwaord
sjrif	ich vaar get aaf	mer ich vaar get aaf	det ich get aafvaar	ich höb get aafgevare
IPA	/ɪʝ vá:r ʝæd 'á:f/	/mær‿ɪ̽ʝ vá:r ʝæd 'á:f/	/dæd‿ɪ̽ʝ ʝæd á:v̥á:r/	/ɪç‿œ̽b ʝæd á:fɣ̊əvá:rə/

aafvare /á:v̥á:rə/

1. (euvergenkelik) (óneuvergenkelik) zich varendj van 'n plaats eweg begaeve mit e veurtuug (wie 'ne wage, 'n bös, 'ne fietsj of 'nen trein)
2. (euvergenkelik) (óneuvergenkelik) zich varendj van 'n plaats eweg begaeve mit e vaartuug (wie 'ne boeat of e sjeep)
3. (euvergenkelik) 't lèste stök van 'ne waeg vare
4. (euvergenkelik) nao e leger-gelaege stök gróndj vare, ómlieëg vare

Aafbraeking

• aaf-va-re

Samestèlling

• aaf- + vare

Zagswies

• mit emes aafvare
  1. mit emes dezelvendje waeg aafligke mitte ker of de fietsj; me mót tiejens dees reis mitein kónne kalle

     Es te noe Berg mós en ich nao Remunj, dan kónne v'r 't ieëste stök mitein aafvare.

  2. (euverdrechtelik) grunjige maotregele numme taengen emes veur zie gedraag
  3. (euverdrechtelik) emes mores lieëre, emes aangriepe, emes e flink pak slaeg gaeve

     Jónke, mit tich vaar ich nag waal aaf wens toe heim kums!

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 53-54.

Verveuging

(det ...)		ich		doe		det		veer		geer		zie		deilwaord
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
hujigen tied	sjrif	aafvaar		aafveurs		aafveurt ↓aafveurtj		aafvare	aafvaren	aafvaart ↓aafvaartj		aafvare	aafvaren	aafvarendj
	IPA	/á:v̥á:r/		/á:v̥ǿ:r̥s/	/á:v̥ǿ:rz/	/á:v̥ǿ:r̥t/ /á:v̥ǿ:r̥c/	/á:v̥ǿ:rd/ /á:v̥ǿ:rɟ/	/á:v̥á:rə/	/á:v̥á:rən/	/á:v̥á:r̥t/ /á:v̥á:r̥c/	/á:v̥á:rd/ /á:v̥á:rɟ/	/á:v̥á:rə/	/á:v̥á:rən/	/á:v̥á:rəɲɟ/
vergangen tied	sjrif	aafvoor		aafvoors		aafvoor		aafvore	aafvoren	aafvoortj		aafvore	aafvoren	aafgevare	aafgevaren
	IPA	/á:v̥ó:r/		/á:v̥ó:r̥s/	/á:v̥ó:rz/	/á:v̥ó:r/		/á:v̥ó:rə/	/á:v̥ó:rən/	/á:v̥ó:r̥c/	/á:v̥ó:rɟ/	/á:v̥ó:rə/	/á:v̥ó:rən/	/á:fɣ̊əá:rə/	/á:fɣ̊əá:rən/
gebi-jjendje wies	sjrif			vaar aaf!				vare-v'r aaf		vaartj aaf!
	IPA			/vá:r á:f/	/vá:r á:v/			/vá:rəvər á:f/	/vá:rəvər á:v/	/vá:rɟ á:f/	/vá:rɟ á:v/
substantivering		infinitief		gerundium I		gerundium II		supinum				participium
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	sjrif	aafvare	aafvaren	aafgevaar ó		aafvare	aafvaren	aafvarentaere		aafvarentaeren		aafgevare		aafgevare
	IPA	/á:v̥á:rə/	/á:v̥á:rən/	/á:fɣ̊əá:r/		/á:v̥á:rə/	/á:v̥á:rən/	/á:v̥á:rən̥'tɛ̀:re/		/á:v̥á:rən̥'tɛ̀:ren/		/á:fɣ̊əá:rə/		/á:fɣ̊əá:rən/

In anger spraoke

[1]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: aafvare
• Frans: partir
• Ingels: depart^(en:)
• Nederlandjs: afrijden^(nl:), wegrijden
• Pruus: abfahren
• Zweeds: avresa, avgå

[2]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: aafvare
• Frans: partir
• Ingels: depart^(en:)
• Nederlandjs: afvaren, wegvaren
• Pruus: abfahren
• Zweeds: avresa, avgå

[4]

• Nederlandjs: afrijden

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

aafvare ó /á:v̥á:rə/

1. (gerundium) gerundium II van aafvare
   

Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking

• aaf-va-re

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	aafvare	aafvaren	—
	IPA	/á:v̥á:rə/	/á:v̥á:rən/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	aafvare	aafvaren	—
	IPA	/á:v̥á:rə/	/á:v̥á:rən/	—

Wirkwaord

Neet-lemma

aafvare /á:v̥á:rə/

1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van aafvare (in naevezats)
2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van aafvare (in naevezats)

Aafbraeking

• aaf-va-re

Variaasje

• (in houfzats) vare aaf