Naar inhoud springen

aanbaeje

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

aanbaeje (Nederlands: aanbidden)

Verveuging

baejt aan, baejde aan, aangebaejd "iemands overlijden aanzeggen"

aanbaejt, aanbaejde, aanbaejd "vereren, liefhebben, verafgoden, dwerpen, weglopen (met)"


Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]
houfzats naevesjikkendj óngersjikkendj deilwaord
sjrif ich baej get aan mer ich baej get aan det ich get aanbaej ich höb get aangebaedj
IPA /ɪʝ bɛ́:i̯ ʝæd 'á:n/ /mær‿ɪ̽ʝ bɛ́:i̯ ʝæd 'á:n/ /dæd‿ɪ̽ʝ ʝæd á:nbɛ́:i̯/ /ɪç‿œ̽b ʝæd á:nɣəbɛ́:ɟ/

aanbaeje /á:nbɛ́:je/

  1. (euvergenkelik) 'ne god of 'n hoger mach door gebed verieëre
  2. (euvergenkelik) (euverdrechtelik) emes in euverdreve maot bewónjere
Raod

In taengestèlling toet 't Nederlandjs haet dit waord van vreugeroet de klemtoean op 't veurveugsel. Allewiel wuuert dit waord ummertoe wiejer vervange door 't lieënwaord aanbidde.

Aafbraeking
  • aan-bae-je
Variaasje
Aafleijinge
Samestèlling

Verveuging

[bewirk]
ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif aanbaej aanbaeds aanbaedj aanbaeje aanbaejen aanbaedj aanbaeje aanbaejen aanbaejendj
IPA /á:nbɛ́:i̯/ /á:nbɛ́:d̥s/ /á:nbɛ́:dz/ /á:nbɛ́:ɟ/ /á:nbɛ́:je/ /á:nbɛ́:jen/ /á:nbɛ́:ɟ/ /á:nbɛ́:je/ /á:nbɛ́:jen/ /á:nbɛ́:jeɲɟ/
vergangen tied sjrif aanbaedje aanbaedjen aanbaedjes aanbaedje aanbaedjen aanbaedje aanbaedjen aanbaedje aanbaedjen aanbaedje aanbaedjen aangebaedj
IPA /á:nbɛ́:ɟe/ /á:nbɛ́:ɟen/ /á:nbɛ́:ɟes/ /á:nbɛ́:ɟez/ /á:nbɛ́:ɟe/ /á:nbɛ́:ɟen/ /á:nbɛ́:ɟe/ /á:nbɛ́:ɟen/ /á:nbɛ́:ɟe/ /á:nbɛ́:ɟen/ /á:nbɛ́:ɟe/ /á:nbɛ́:ɟen/ /á:nɣəbɛ́:ɟ/
gebi-jjendje wies sjrif baej aan! baeje-v'r aan baedj aan!
IPA /bɛ́:i̯ á:n/ /bɛ́:jever á:n/ /bɛ́:ɟ á:n/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif aanbaeje aanbaejen aangebaej ó aanbaeje aanbaejen aanbaejentaere aanbaejentaeren aangebaeje aangebaejen
IPA /á:nbɛ́:je/ /á:nbɛ́:jen/ /á:nɣəbɛ́:i̯/ /á:nbɛ́:je/ /á:nbɛ́:jen/ /á:nbɛ́:jen̥'tɛ̀:re/ /á:nbɛ́:jen̥'tɛ̀:ren/ /á:nɣəbɛ́:je/ /á:nɣəbɛ́:jen/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

bewirk


[2]

bewirk


Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

aanbaeje ó /á:nbɛ́:je/

  1. (gerundium) gerundium II van aanbaeje
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • aan-bae-je

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif aanbaeje aanbaejen
IPA /á:nbɛ́:je/ /á:nbɛ́:jen/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif aanbaeje aanbaejen
IPA /á:nbɛ́:je/ /á:nbɛ́:jen/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

aanbaeje /á:nbɛ́:je/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van aanbaeje (in naevezats)
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van aanbaeje (in naevezats)
Aafbraeking
  • aan-bae-je
Variaasje