Naar inhoud springen

aanbeje

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

aanbeje (Nederlands: aanbieden, prezenteren)

Sinnenieme
Verveuging

bud aan, booj aan, aangebaoje

Wirkwaord

[bewirk]

zich aanbeje (Nederlands: zich aanbieden)

Sinnenieme
Verveuging

bud aan, booj aan, aangebaoje


Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]
houfzats naevesjikkendj óngersjikkendj deilwaord
sjrif ich beej get aan mer ich beej get aan det ich get aanbeej ich höb get aangebaoje
IPA /ɪʝ bɪ̀i̯ ʝæd 'á:n/ /mær‿ɪ̽ʝ bɪ̀i̯ ʝæd 'á:n/ /dæd‿ɪ̽ʝ ʝæd á:nbɪ̀i̯/ /ɪç‿œ̽b ʝæd á:nɣəbɒ́:jə/

aanbeje /á:nbɪ̀je ~ á:nbè:je/

  1. (euvergenkelik) emes get gaeven of t'r besjikking stèlle sónger dao geldj of get anges veur trögk te wille
  2. (euvergenkelik) get t'r besjikking stèlle taenge zeker veurwaerd of 'ne pries
  3. (óneuvergenkelik) (reflexief) zichzelf t'r besjikking stèlle veur get te doon
Aafbraeking
  • aan-be-je
Synoniem
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Samestèlling
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 55.

Verveuging

[bewirk]
(det ...) ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif aanbi-j
aanbeej
aanbèds
aanbuuds
aanbèdj
aanbuudj
aanbi-jje
aanbeje
aanbi-jjen
aanbejen
aanbeedj
aanbèdj
aanbi-jje
aanbeje
aanbi-jjen
aanbejen
aanbi-jjendj
aanbejendj
IPA /á:nbɪ̀i̯/
/á:nbè:i̯/
/á:nbe̞d̥s/
/á:nbʉ̜d̥s/
/á:nbe̞dz/
/á:nbʉ̜dz/
/á:nbe̞ɟ/
/á:nbʉ̜ɟ/
/á:nbɪ̀je/
/á:nbè:je/
/á:nbɪ̀jen/
/á:nbè:jen/
/á:nbè:ɟ
/á:nbe̞ɟ/
/á:nbɪ̀je/
/á:nbè:je/
/á:nbɪ̀jen/
/á:nbè:jen/
/á:nbɪ̀jeɲɟ/
/á:nbè:jeɲɟ/
vergangen tied sjrif aanbooj aanboods aanbooj aanboje aanbojen aanboodj aanboje aanbojen aangebaoje aangebaojen
IPA /á:nbò:i̯/ /á:nbò:d̥s/ /á:nbò:dz/ /á:nbò:i̯/ /á:nbó:jə/ /á:nbó:jən/ /á:nbò:ɟ/ /á:nbó:jə/ /á:nbó:jən/ /á:nɣəbɒ́:jə/ /á:nɣəbɒ́:jən/
gebi-jjendje wies sjrif bi-j aan!
beej aan!
bi-jje-v'r aan
beje-v'r aan
beedj aan!
IPA /bɪ̀i̯ á:n/
/bè:i̯ á:n/
/bɪ̀jever á:n/
/bè:jever á:n/
/bè:ɟ á:n/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif aanbi-jje
aanbeje
aanbi-jjen
aanbejen
aangebi-j ó
aangebeej ó
aanbi-jje
aanbeje
aanbi-jjen
aanbejen
aanbi-jjentaere
aanbejentaere
aanbi-jjentaeren
aanbejentaeren
aangebi-jje
aangebeje
aangebi-jjen
aangebejen
IPA /á:nbɪ̀je/
/á:nbè:je/
/á:nbɪ̀jen/
/á:nbè:jen/
/á:nɣəbɪ̀j/
/á:nɣəbè:i̯/
/á:nbɪ̀je/
/á:nbè:je/
/á:nbɪ̀jen/
/á:nbè:jen/
/á:nbɪ̀jen̥'tɛ̀:re/
/á:nbè:jen̥'tɛ̀:re/
/á:nbɪ̀jen̥'tɛ̀:ren/
/á:nbè:jen̥'tɛ̀:ren/
/á:nɣəbɪ̀je/
/á:nɣəbè:je/
/á:nɣəbɪ̀jen/
/á:nɣəbè:jen/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

bewirk
  • Algemein Gesjreve Limbörgs: aanbeje


Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

aanbeje ó /á:nbɪ̀je ~ á:nbè:je/

  1. (gerundium) gerundium II van aanbeje
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • aan-be-je

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif aanbeje aanbejen
IPA /á:nbɪ̀je/ /á:nbɪ̀jen/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif aanbeje aanbejen
IPA /á:nbɪ̀je/ /á:nbɪ̀jen/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

aanbeje /á:nbɪ̀je ~ á:nbè:je/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van aanbeje (in naevezats)
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van aanbeje (in naevezats)
Aafbraeking
  • aan-be-je
Variaasje
  • (in houfzats) beje aan