aanbringe

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

aanbringe (Nederlands: aanbrengen [toebrengen, medebrengen, plaatsen, verschaffen, bijdragen, werven, veroorzaken, verraden, melden, verklikken, iemand aangeven])

Verveuging

brink aan, brach aan, aangebrach


Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

houfzats naevesjikkendj óngersjikkendj deilwaord
sjrif ich bring get aan mer ich bring get aan det ich get aanbring ich höb get aangebrach
IPA /ɪʝ brɪ̀ŋ ʝæd 'á:n/ /mær‿ɪ̽ʝ brɪ̀ŋ ʝæd 'á:n/ /dæd‿ɪ̽ʝ ʝæd á:nbrɪ̀ŋ/ /ɪç‿œ̽b ʝæd á:nɣəbrax/

aanbringe /á:nbrɪ́ŋe/

  1. (euvergenkelik) get nao get haer bringe, get plaatsen op get
  2. (euvergenkelik) get toeveugen aan get
Aafbraeking
  • aan-bring-e
Aafleijinge
Samestèlling

Verveuging[bewirk]

(det ...) ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif aanbring aanbrings aanbringk aanbringe aanbringen aanbringk aanbringe aanbringen aanbringendj
IPA /á:nbrɪ̀ŋ/ /á:nbrɪ̀ŋ̊s/ /á:nbrɪ̀ŋz/ /á:nbrɪ̀ŋ̊kʲ/ /á:nbrɪ̀ŋgʲ/ /á:nbrɪ́ŋe/ /á:nbrɪ́ŋen/ /á:nbrɪ̀ŋ̊kʲ/ /á:nbrɪ̀ŋgʲ/ /á:nbrɪ́ŋe/ /á:nbrɪ́ŋen/ /á:nbrɪ́ŋeɲɟ/
vergangen tied sjrif aanbrach aanbrachs aanbrach aanbrachte aanbrachten aanbrach aanbrachte aanbrachten aangebrach
IPA /á:nbrax/ /á:nbraɣ/ /á:nbraxs/ /á:nbraɣz/ /á:nbrax/ /á:nbraɣ/ /á:nbraxtə/ /á:nbraxtən/ /á:nbrax/ /á:nbraɣ/ /á:nbraxtə/ /á:nbraxtən/ /á:nɣəbrax/ /á:nɣəbraɣ/
gebi-jjendje wies sjrif bring aan! bringe-v'r aan bringtj aan!
IPA /brɪ̀ŋ á:n/ /brɪ́ŋever á:n/ /brɪ̀ŋɟ á:n/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif aanbringe aanbringen aangebring ó aanbringe aanbringen aanbringentaere aanbringentaeren aangebringe aangebringen
IPA /á:nbrɪ́ŋe/ /á:nbrɪ́ŋen/ /á:nɣəbrɪ̀ŋ/ /á:nbrɪ́ŋe/ /á:nbrɪ́ŋen/ /á:nbrɪ́ŋen̥'tɛ̀:re/ /á:nbrɪ́ŋen̥'tɛ̀:ren/ /á:nɣəbrɪ́ŋe/ /á:nɣəbrɪ́ŋen/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

bewirk


Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

aanbringe ó /á:nbrɪ́ŋe/

  1. (gerundium) gerundium II van aanbringe
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • aan-bring-e

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif aanbringe aanbringen
IPA /á:nbrɪ́ŋe/ /á:nbrɪ́ŋen/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif aanbringe aanbringen
IPA /á:nbrɪ́ŋe/ /á:nbrɪ́ŋen/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

aanbringe /á:nbrɪ́ŋe/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van aanbringe (in naevezats)
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van aanbringe (in naevezats)
Aafbraeking
  • aan-bring-e
Variaasje