aanlevere

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

houfzats naevesjikkendj óngersjikkendj deilwaord
sjrif ich lever get aan mer ich lever get aan det ich get aanlever ich höb get aangeleverdj
IPA /ɪç lé:ver ɣæd 'á:n/ /mær‿ɪ̽ç lé:ver ɣæd 'á:n/ /dæd‿ɪ̽ç çæd 'á:nlé:ver/ /ɪç‿œ̽b̥ çæd á:nɣəlé:verɟ/

aanlevere /á:nlé:ve̽re/

  1. (euvergenkelik) de gevraogdje geujer nao de plaats van bestumming bringen en euvergaeven ane nujen eigenieër daovan
Aafbraeking
  • aan-le-ve-re
Aafleijinge
Samestèlling

Verveuging[bewirk]

(det ...) ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif aanlever aanlevers aanlevert
aanlevertj
aanlevere aanleveren aanlevert
aanlevertj
aanlevere aanleveren aanleverendj
IPA /á:nlé:ver/ /á:nlé:ver̥s/ /á:nlé:verz/ /á:nlé:ver̥t/
/á:nlé:ver̥c/
/á:nlé:verd/
/á:nlé:verɟ/
/á:nlé:ve̽rə/ /á:nlé:ve̽rən/ /á:nlé:ver̥t/
/á:nlé:ver̥c/
/á:nlé:verd/
/á:nlé:verɟ/
/á:nlé:ve̽rə/ /á:nlé:ve̽rən/ /á:nlé:ve̽rəɲɟ/
vergangen tied sjrif aanleverdje
aanleverde
aanleverdjen
aanleverden
aanleverdjes
aanleverdes
aanleverdje
aanleverde
aanleverdjen
aanleverden
aanleverdje
aanleverde
aanleverdjen
aanleverden
aanleverdje
aanleverde
aanleverdjen
aanleverden
aanleverdje
aanleverde
aanleverdjen
aanleverden
aangeleverd
aangeleverdj
IPA /á:nlé:verɟə/
/á:nlé:verdə/
/á:nlé:verɟən/
/á:nlé:verdən/
/á:nlé:verɟəs/
/á:nlé:verdəs/
/á:nlé:verɟəz/
/á:nlé:verdəz/
/á:nlé:verɟə/
/á:nlé:verdə/
/á:nlé:verɟən/
/á:nlé:verdən/
/á:nlé:verɟə/
/á:nlé:verdə/
/á:nlé:verɟən/
/á:nlé:verdən/
/á:nlé:verɟə/
/á:nlé:verdə/
/á:nlé:verɟən/
/á:nlé:verdən/
/á:nlé:verɟə/
/á:nlé:verdə/
/á:nlé:verɟən/
/á:nlé:verdən/
/á:nɣəlé:verd/
/á:nɣəlé:verɟ/
gebi-jjendje wies sjrif lever aan! levere-v'r aan levertj aan!
IPA /lé:ver á:n/ /lé:ve̽rəvər á:n/ /lé:verɟ á:n/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif aanlevere aanleveren aangelever ó aanlevere aanleveren aanleverentaere aanleverentaeren aangelevere aangeleveren
IPA /á:nlé:ve̽rə/ /á:nlé:ve̽rən/ /á:nɣəlé:ver/ /á:nlé:ve̽rə/ /á:nlé:ve̽rən/ /á:nlé:ve̽rən̥'tɛ̀:re/ /á:nlé:ve̽rən̥'tɛ̀:ren/ /á:nɣəlé:ve̽rə/ /á:nɣəlé:ve̽rən/

In anger spraoke[bewirk]

bewirk


Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

aanlevere ó /á:nlé:ve̽re/

  1. (gerundium) gerundium II van aanlevere
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • aan-le-ve-re

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif aanlevere aanleveren
IPA /á:nlé:ve̽re/ /á:nlé:ve̽ren/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif aanlevere aanleveren
IPA /á:nlé:ve̽re/ /á:nlé:ve̽ren/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

aanlevere /á:nlé:ve̽re/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van aanlevere (in naevezats)
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van aanlevere (in naevezats)
Aafbraeking
  • aan-le-ve-re
Variaasje