aanslaag

Van Wiktionary

aanslag [2] van kalk in 'n buus
d'n aanslaag [4] van e gewaer

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

aanslaag m /á:n̥sl̥á:x/

  1. 'nen aanval wobie m'n emes perbeert te vermaore dae bekandj is (wie 'ne pólletiekker) of wobie me perbeert 'n bestumdje groep luuj te rake
  2. viezigheid die zich wie 'ne koosj örges op aafgezatj haet
    Mam zaet des te daen aanslaag 't bèste wegkries door dao mit aek en water euver te sjoere.
  3. de hanjeling van 't dujen op 'ne knoep of de meneer van wie me det duit
  4. 't plaatse van e veurwerp (wie e gewaer) tanege de sjouwer, de meneer worop m'n e sjeetwaopen op 't doel gerich hèltj
  5. (meziek) 't aanslaon van e meziekinsterment (wie bie 'ne pjano of bie 'n tróm)
  6. 't vasstèlle van e bedraag bie de belasting
    Höb geer d'n aanslaag euver 't vurrig jaor al binne?
Aafbraeking
  • aan-slaag
Synoniem
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Samestèlling
Zagswies
  • get innen aanslaag höbbe: get gereid höbbe veur te kónne broeke
  • Det is 'nen aanslaag op mien/dien/... gezóndjheid.
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 57.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif aanslaag aanslaeg
IPA /á:n̥sl̥á:x/ /á:n̥sl̥á:ɣ/ /á:n̥sl̥ɛ̀:ç/ /á:n̥sl̥ɛ̀:ʝ/
dim. sjrif aanslaegske aanslaegsken aanslaegskes
IPA /á:n̥sl̥ɛ̀:çskʲe/ /á:n̥sl̥ɛ̀:çskʲen/ /á:n̥sl̥ɛ̀:çskʲes/ /á:n̥sl̥ɛ̀:çskʲez/
dat. sjrif aanslaag aanslaeg
IPA /á:n̥sl̥à:x/ /á:n̥sl̥à:ɣ/ /á:n̥sl̥ɛ̀:ç/ /á:n̥sl̥ɛ̀:ʝ/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

bewirk


[2]

bewirk


[4]

bewirk


[5]

bewirk


[6]

bewirk


Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

aanslaag /á:n̥sl̥à:x/

  1. (neet-lemma) vorm innen datief van aanslaag
Aafbraeking
  • aan-slaag