aanzats

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

aanzats m /á:nzats/

  1. 't alderieëste begin, d'n ieësten aanvank
  2. get det aangezatj geworen is
  3. e versjil inne aafmaeting tösse twieë opvolgendje tenj inne richting aevewiejig aan 't bewirk vlaak
  4. 'n zichbaar grens tössen aafzunjerlik aangestreke deil van 'n gesjiljerdje oppervlaakdje
  5. 'n plaats wo de boew begintj of aansluutj
  6. 't ieëste deil van 'ne lèttergreep det besteit oet einen of mieë mitklinkers
  7. (synoniem) anger waord veur aanspäöring
Raod

Dit waord wuuert neet gebroek veure muzikaal beteikenis; det is "aanzit".

Aafbraeking
  • aan-zats
Variaasje
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif aanzats aanzatse aanzatsen
IPA /á:nzats/ /á:nzads/ /á:nzatsə/ /á:nzatsən/
dim. sjrif aanzetske aanzetsken aanzetskes
IPA /á:nzætskʲe/ /á:nzætskʲen/ /á:nzætskʲes/ /á:nzætskʲez/
dat. sjrif aanzats aanzatse aanzatsen
IPA /á:nzats/ /á:nzads/ /á:nzatsə/ /á:nzatsən/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

aanzats /á:nzats/ [ponere]

  1. (neet-lemma) inkelveljigen twieëdje-persoeansvorm (doe) inne vergangen tied van aanzitte (in naevezats)
Aafbraeking
  • aan-zats
Variaasje
  • (in houfzats) zats aan