ab

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

ab m /ab/

1. (kirk) de veurgenger enne geiselike leider van e kloeaster det de rang van 'n abdie haet

Aafbraeking

• ab

Aafleijinge

• abbin
• abbegaat

Verwantje wäörd

• abdie
• mónnik

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	ab		abbe	abben
	IPA	/ab/		/abə/	/abən/
dim.	sjrif	ebke	ebken	ebkes
	IPA	/æb̥kʲe/	/æb̥kʲen/	/æb̥kʲes/	/æb̥kʲez/
dat.	sjrif	ab		abbe	abben
	IPA	/ab/		/abə/	/abən/

In anger spraoke

• Baskisch: abade^(eu:)
• Fins: apotti
• Frans: abbé m
• Grieks (nuuj): αββάς^(el:) m, ηγούμενος^(el:) m
• Ieslandjs: ábóti m
• Ingels: abbot^(en:)
• Nederlandjs: abt^(nl:) m
• Pruus: Abt m
• Spaans: abad m
• Zweeds: abbot^(sv:) g, abbé^(sv:) g