mónnik

Van Wiktionary

'ne mónnik

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

mónnik m /mʊ́nɪkʲ/

  1. (kirk) 'ne geiselik dae e trögkgetroch laeven haet in e kloeaster
Aafbraeking
  • món-nik
Variaasje
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif mónnik mónnike mónniken
IPA /mʊ́nɪkʲ/ /mʊ́nɪgʲ/ /mʊ́nɪkʲe/ /mʊ́nɪkʲen/
dim. sjrif mónnikske mónniksken mónnikskes
IPA /mʊ́nɪkskʲe/ /mʊ́nɪkskʲen/ /mʊ́nɪkskʲes/ /mʊ́nɪkskʲez/
dat. sjrif mónnik mónnike mónniken
IPA /mʊ́nɪkʲ/ /mʊ́nɪgʲ/ /mʊ́nɪkʲe/ /mʊ́nɪkʲen/

In anger spraoke[bewirk]