agent

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord[bewirk]

agent m (Nederlands: agent)

Verbuging

agente, agentje


Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

agent m /a̽'ʝǽn̥t/)

  1. emes dae de handjhaving vanne veiligheid of de aopenbaar orde mót veurzeen
  2. 'ne vertaengewuuerdiger van e bedrief
  3. (spraoklieër) 't zatsdeil det de hanjeling van 't wirkwaord veroearzaak of oetveurt
    Bie [1] "Jan itj d'n appel." en [2] "d'n Appel wuuert gaete door Jan." is "Jan" d'n agent ; bie [1] es óngerwerp en bie [2] es veurzitselveurwerp.
Aafbraeking
  • a-gent
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif agent agente agenten
IPA /a̽'ʝǽn̥t/ /a̽'ʝǽnd/ /a̽'ʝǽn̥te/ /a̽'ʝǽn̥ten/
dim. sjrif agentje agentjen agentjes
IPA /a̽'ʝǽn̥ce/ /a̽'ʝǽn̥cen/ /a̽'ʝǽn̥ces/ /a̽'ʝǽn̥cez/
dat. sjrif agent agente agenten
IPA /a̽'ʝǽn̥t/ /a̽'ʝǽnd/ /a̽'ʝǽn̥te/ /a̽'ʝǽn̥ten/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

bewirk


[3]

bewirk


Ingels[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

agent /'eɪ.d͡ʒənt/

  1. agent
  2. (spraoklieër) agent
  3. wirkstóf
  4. klantjewinner


Zweeds[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

agent g /aˈgᴇnːt/

  1. agent
  2. (spraoklieër) agent
  3. wirkstóf

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
bestump ónbestump bestump ónbestump
nom.: agent agenten agenter agenterna
gen.: agents agentens agenters agenternas