bón

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord[bewirk]

bón m (Nederlands: bon, bon, bekeuring (minder gebr.))

Varrejasie
Verbuging

bónne, bunke


Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

bón v /bʊ̀n/

  1. e bedraag det me mót betale veur 'n euvertraejing die me gedaon haet
  2. e stök pepier det geldj es 't bewies van 'n betaling
  3. e stök pepier det e tegood aanguuef en es aafgespraoke betaalmiddel geldj
  4. (synoniem) anger waord veur penning (betaalmiddel bie 'n evenement of in 'n kefee)
Aafbraeking
  • bón
Net get anges gesjreve
Synonieme
Verwantje wäörd
Aafleijinge
Zagswies
  • oppe bón zeen
    1. (lètterlik) op ransoen zeen
    2. (euverdrechtelik) te min van get gegaeve waere
      Ich gluif det de kóffe hie oppe bón is mit zoea klei kledske.
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 87.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif bón bónne bónnen
IPA /bʊ̀n/ /bʊ́nə/ /bʊ́nən/
dim. sjrif bunke bunken bunkes
IPA /bø̀n̥kə/ /bø̀n̥kən/ /bø̀n̥kəs/ /bø̀n̥kəz/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

bewirk


[2]

bewirk
  • Algemein Gesjreve Limbörgs: bóng


[3]

bewirk


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

bón /bʊ́n/ [esse]

  1. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van zeen
    Bón mer altied belaef; det is 't bèste.
Aafbraeking
  • bón
Variaasje