baom

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord[bewirk]

baom m (Nederlands: bodem, achterwerk, zitvlak (van achterwerk, van broek), letterlijk: bodem)

Varrejasie
Verbuging

baome, bäömke


Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

baom m /bɒ̀:m/

  1. d'n óngerkantj van get
    Kiek oet! De baom van die kis is rot en kan zoea d'róngeroet valle.
  2. get leger-ligkendje laoge vanne gróndj
    Dao kónne ze noeatj mieë get boewe, went de baom dao is vervoeldj.
  3. 't leegste deil of 't deepste puntj van get
    Sjödj in, sjödj in! Ich zeen de baom al van 't glaas!
    Mich vloog d'n tillefoon oete henj 't water in; dae zal noe waal oppe baom vanne wiejerd ligke.
  4. (synoniem) (euverdrechtelik) anger waord veur vot
    Zit tich 'ns op dae baom en laot mich det mer aafrume.
Aafbraeking
  • baom
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • emes aan dae baom gaon: emes duchtig ónger (geiseliken) drök zitte
  • de baom vanne buuers zeen: gei geldj mieër höbbe
  • 'ne goje baom make: duchtig aeten ieër me get anges geit doon (wie ieër m'n alkehol geit drinke)
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 71.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif baom bäöm
IPA /bɒ̀:m/ /bœ̀:m/
dim. sjrif bäömke bäömken bäömkes
IPA /bœ̀:m̥kʲe/ /bœ̀:m̥kʲen/ /bœ̀:m̥kʲes/ /bœ̀:m̥kʲez/
dat. sjrif baom bäöm
IPA /bɒ̀:m/ /bœ̀:m/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

bewirk
  • Algemein Gesjreve Limbörgs: baom