batraaf

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord[bewirk]

batraaf m (Nederlands: brutaal, brutale vlegel, belhamel, schooier, rakker, vlegel)

Varrejasie
Verbuging

batrave, batraefke


Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

batraaf m /batr̥à:f/

  1. 'n óndeugendj en vrek kindj
  2. 'nen ónbetroewbare, volwasse manskaerel
Aafbraeking
  • bat-raaf
Verwantje wäörd
Samestèlling
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 72.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif batraaf batrave batraven
IPA /batr̥à:f/ /batr̥à:v/ /batr̥á:və/ /batr̥á:vən/
dim. sjrif batraefke batraefken batraefkes
IPA /batr̥ɛ̀:fkʲe/ /batr̥ɛ̀:fkʲen/ /batr̥ɛ̀:fkʲes/ /batr̥ɛ̀:fkʲez/
dat. sjrif batraaf batrave batraven
IPA /batr̥à:f/ /batr̥à:v/ /batr̥á:və/ /batr̥á:vən/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

bewirk