beklieddere

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

beklieddere /bə'kl̥ide̽re/

  1. (euvergenkelik) get ónverzorg of op 'n lieëlike meneer aanbringe (wie van vèrf, sjrif of toter)
Aafbraeking
  • be-klied-de-re
Aafleijinge
Samestèlling

Verveuging[bewirk]

ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif bekliedder bekliedders beklieddert
beklieddertj
beklieddere bekliedderen beklieddert
beklieddertj
beklieddere bekliedderen bekliedderendj
IPA /bə'kl̥ider/ /bə'kl̥ider̥s/ /bə'kl̥iderz/ /bə'kl̥ider̥t/
/bə'kl̥ider̥c/
/bə'kl̥iderd/
/bə'kl̥iderɟ/
/bə'kl̥ide̽re/ /bə'kl̥ide̽ren/ /bə'kl̥ider̥t/
/bə'kl̥ider̥c/
/bə'kl̥iderd/
/bə'kl̥iderɟ/
/bə'kl̥ide̽re/ /bə'kl̥ide̽ren/ /bə'kl̥ide̽reɲɟ/
vergangen tied sjrif bekliedderdje
bekliedderde
bekliedderdjen
bekliedderden
bekliedderdjes
bekliedderdes
bekliedderdje
bekliedderde
bekliedderdjen
bekliedderden
bekliedderdje
bekliedderde
bekliedderdjen
bekliedderden
bekliedderdje
bekliedderde
bekliedderdjen
bekliedderden
bekliedderdje
bekliedderde
bekliedderdjen
bekliedderden
bekliedderd
bekliedderdj
IPA /bə'kl̥iderɟe/
/bə'kl̥iderde/
/bə'kl̥iderɟen/
/bə'kl̥iderden/
/bə'kl̥iderɟes/
/bə'kl̥iderdes/
/bə'kl̥iderɟez/
/bə'kl̥iderdez/
/bə'kl̥iderɟe/
/bə'kl̥iderde/
/bə'kl̥iderɟen/
/bə'kl̥iderden/
/bə'kl̥iderɟe/
/bə'kl̥iderde/
/bə'kl̥iderɟen/
/bə'kl̥iderden/
/bə'kl̥iderɟe/
/bə'kl̥iderde/
/bə'kl̥iderɟen/
/bə'kl̥iderden/
/bə'kl̥iderɟe/
/bə'kl̥iderde/
/bə'kl̥iderɟen/
/bə'kl̥iderden/
/bə'kl̥iderd/
/bə'kl̥iderɟ/
gebi-jjendje wies sjrif bekliedder! beklieddere-v'r beklieddertj!
IPA /bə'kl̥ider/ /bə'kl̥ide̽rever/ /bə'kl̥ider̥c/ /bə'kl̥iderɟ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif beklieddere bekliedderen bekliedder ó beklieddere bekliedderen bekliedderentaere bekliedderentaeren beklieddere bekliedderen
IPA /bə'kl̥ide̽re/ /bə'kl̥ide̽ren/ /bə'kl̥ider/ /bə'kl̥ide̽re/ /bə'kl̥ide̽ren/ /bə'kl̥ide̽ren̥'tɛ̀:re/ /bə'kl̥ide̽ren̥'tɛ̀:ren/ /bə'kl̥ide̽re/ /bə'kl̥ide̽ren/

In anger spraoke[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

beklieddere ó /bə'kl̥ide̽re/

  1. (gerundium) gerundium II van beklieddere
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • be-klied-de-re

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif beklieddere bekliedderen
IPA /bə'kl̥ide̽re/ /bə'kl̥ide̽ren/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif beklieddere bekliedderen
IPA /bə'kl̥ide̽re/ /bə'kl̥ide̽ren/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

beklieddere /bə'kl̥ide̽re/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van beklieddere
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van beklieddere
  3. (neet-lemma) participium van beklieddere
Aafbraeking
  • be-klied-de-re