biestandj

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

biestandj m /bí:stáɲɟ/

  1. gebaoje, vergaeven of opgevraogdje hulp
  2. 'n oetkieëring vanoete staot aan emes dae gèn inkumsten haet
Aafbraeking
  • bie-standj
Verwantje wäörd
Samestèlling
Zagswies
  • de biestandj in mótte/gaon

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif biestandj biestenj
IPA /bí:stáɲɟ/ /bí:stæ̀ɲ/
dim. sjrif biestendje biestendjen biestendjes
IPA /bí:stæ̀ɲ̊ce/ /bí:stæ̀ɲ̊cen/ /bí:stæ̀ɲ̊ces/ /bí:stæ̀ɲ̊cez/
dat. sjrif biestandj biestenj
IPA /bí:stáɲɟ/ /bí:stæ̀ɲ/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

bewirk