Naar inhoud springen

blösser

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord

[bewirk]

blösser m (Nederlands: blusser)

Verbuging

blössers, blösserke


'ne blösser [2]

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

blösser m /blœsər/

  1. (lètterlik) emes dae vuur douf
  2. (synoniem) anger waord veur brandjblösser
Aafbraeking
  • blös-ser
Aafleijinge
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif blösser blössers
IPA /blœsər/ /blœsər̥s/ /blœsərz/
dim. sjrif blösserke blösserken blösserkes
IPA /blœsə̽r̥kə/ /blœsə̽r̥kən/ /blœsə̽r̥kəs/ /blœsə̽r̥kəz/
dat. sjrif blösser blössers
IPA /blœsər/ /blœsər̥s/ /blœsərz/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

bewirk


[2]

bewirk