Naar inhoud springen

boekketig

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Bieveugelik naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

boekketig /bukətɪç/

  1. ónvruntjelik en neet mit te kalle
    Mit daen Ed is gè landj te bezeile wen dae zoea boekketig duit.
Aafbraeking
  • boek-ke-tig
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif boekketige boekketigen boekketige boekketig boekketige boekketig boekketig
IPA /bukətɪʝe/ /bukətɪʝen/ /bukətɪʝe/ /bukətɪç/ /bukətɪʝ/ /bukətɪʝe/ /bukətɪç/ /bukətɪʝ/ /bukətɪç/ /bukətɪʝ/
kómparatief sjrif boekketigere boekketigeren boekketiger boekketiger boekketiger boekketiger boekketigert
IPA /bukətɪʝərə/ /bukətɪʝərən/ /bukətɪʝər/ /bukətɪʝər/ /bukətɪʝər/ /bukətɪʝər/ /bukətɪʝər̥t/ /bukətɪʝərd/
superlatief sjrif boekketigste boekketigsten boekketigste boekketigste boekketigste boekketigste boekketigste
IPA /bukətɪçste/ /bukətɪçsten/ /bukətɪçste/ /bukətɪçste/ /bukətɪçste/ /bukətɪçste/ /bukətɪçste/
partitief sjrif boekketigs
IPA /bukətɪçs/ /bukətɪʝz/
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) boekketigs (toe) (wie) boekketig (geer)
IPA /wì: bukətɪçs tú:/ /wì: bukətɪç ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal
(kómparatief)
sjrif (wie) boekketigers (toe) (wie) boekketigertj (geer)
IPA /wì: bukətɪʝər̥s tú:/ /wì: bukətɪʝər̥c ʝ̊é:r/

In anger spraoke

[bewirk]
bewirk


Biewaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

boekketig /bukətɪç/

  1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
Aafbraeking
  • boek-ke-tig

Verbuging

[bewirk]
adverbiaal
radikaal liaison
positief sjrif boekketig
IPA /bukətɪç/ /bukətɪʝ/
kómparatief sjrif boekketiger
IPA /bukətɪɣər/
superlatief sjrif boekketigste
IPA /bukətɪçste/