Naar inhoud springen

börch

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord

[bewirk]

börch m (Nederlands: burcht, kasteel, burg)

Varrejasie
Verbuging

börchte, börchske


'n börch [1]
'n börch [2] van 'nen das

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

börch v /bœ́r̥x/

  1. (gesjiechte) e versterk hoes mit 'n grach, 'ne wal van aerd dan zwaor steine moere d'rómhaer
  2. (bieëster) (euverdrechtelik) e verblief gemaak door bieëster det zich óngere gróndj bevindj en versjeien ingeng haet
Aafbraeking
  • börch
Homofoon
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif börch börchte börchten
IPA /bœ́r̥x/ /bœ́rɣ/ /bœ́r̥xtə/ /bœ́r̥xtən/
dim. sjrif börchske börchsken börchskes
IPA /bœ́r̥xskə/ /bœ́r̥xskən/ /bœ́r̥xskəs/ /bœ́r̥xskəz/
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif börch börchte börchten
IPA /bœ́r̥x/ /bœ́rɣ/ /bœ́r̥xtə/ /bœ́r̥xtən/
dim. sjrif börchtje börchtjen börchtjes
IPA /bœ́r̥çce/ /bœ́r̥çcen/ /bœ́r̥çces/ /bœ́r̥çcez/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

bewirk


[2]

bewirk