dèksel
Algemein Gesjreve Limburgs
[bewirk]Zelfsjtendig naamwaord
[bewirk]dèksel m (Nederlands: deksel, cimbaal)
- Verbuging
dèksele, dèkselke
Mofers
[bewirk]Zelfstenjig naamwaord
[bewirk]Lemma
[bewirk]dèksel m /de̞kʲsel/
- e veurwerp veur 'n anger haol, aop veurwerp mit aaf te dèkken of toe te make
- (meziek) 'n saort slaagwerk inne vorm van 'n tejjervörmige metale sjief die zowaal bie e trómstèl op 'ne stäönderd gezatj wuuert veur mit 'ne stek op te slaon es mit reemkes inne henj gehaje wuuert veur es paar taengenein aan te hawwe
- Waem sleit allewiel nag de dèksele bie 't trómmelkorps?
- (ónalgemein) 'n aafdèkking of 'n bedèkkendje laog
- Aafbraeking
- dèk-sel
- Aafleijinge
- Verwantje wäörd
- Zagswies
- Dao is gei pötje zoea sjeif of dao pas e dèkselken op: Me mót geine wanhaop höbbe, went veur ederein is 'ne partner te vinje.
- d'n dèksel oppe naas kriege: mitmake det get det me verwach haw ónverhöds neet oetkump (Nederlandjs: een teleurstelling oplopen)
- Vermeljing
- Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 98.
Verbuging
[bewirk]| inkelvaad | mieëvaad | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
| nom. | sjrif | dèksel | dèksele | dèkselen | |
| IPA | /de̞kʲsel/ | /de̞kʲse̽le/ | /de̞kʲse̽len/ | ||
| dim. | sjrif | dèkselke | dèkselken | dèkselkes | |
| IPA | /de̞kʲse̽l̥kʲe/ | /de̞kʲse̽l̥kʲen/ | /de̞kʲse̽l̥kʲes/ | /de̞kʲse̽l̥kʲez/ | |
| dat. | sjrif | dèksel | dèksele | dèkselen | |
| IPA | /de̞kʲsel/ | /de̞kʲse̽le/ | /de̞kʲse̽len/ | ||
In anger spraoke
[bewirk][1]
| bewirk |
- Algemein Gesjreve Limbörgs: dèksel
[2]
| bewirk |
- Algemein Gesjreve Limbörgs: dèksel
- Frans: cymbale v
- Ingels: cymbal
- Nederlandjs: cimbaal g, bekken ó
- Pruus: Becken ó
- Zweeds: cymbal g, bäcken ó
Wirkwaord
[bewirk]Neet-lemma
[bewirk]dèksel /de̞kʲsel/
- (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van dèksele
- (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van dèksele
- Aafbraeking
- dèk-sel