deilbaar

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

deilbaar /dɛ́i̯lbà:r/

  1. te deile, mitte meugelikheid det me de waerd van get kan deile mit get anges toet ei gehieël
  2. in deiler oeterein te haole
  3. ouch door anger luuj te broeke
Aafbraeking
  • deil-baar
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif deilbare deilbaren deilbaar deilbaar deilbaar deilbaar deilbaart
IPA /dɛ́i̯lbà:rə/ /dɛ́i̯lbà:rən/ /dɛ́i̯lbà:r/ /dɛ́i̯lbà:r/ /dɛ́i̯lbà:r/ /dɛ́i̯lbà:r/ /dɛ́i̯lbà:r̥t/ /dɛ́i̯lbà:rd/
partitief sjrif deilbaars
IPA /dɛ́i̯lbà:r̥s/ /dɛ́i̯lbà:rz/
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) deilbaars (toe) (wie) deilbaartj (geer)
IPA /wì: dɛ́i̯lbà:r̥s tú:/ /wì: dɛ́i̯lbà:r̥c ʝ̊é:r/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

Biewaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

deilbaar /dɛ́i̯lbà:r/

  1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
Aafbraeking
  • deil-baar