optèlbaar

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

optèlbaar /ɒptè̞lbà:r/

  1. op te tèlle, mitte meugelikheid det me de waerd van versjeie deil biejein kan bringe toet ei gehieël
  2. verbandj hajendj mit 't optèlle
Aafbraeking
  • op-tèl-baar
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif optèlbare optèlbaren optèlbaar optèlbaar optèlbaar optèlbaar optèlbaart
IPA /ɒptè̞lbà:rə/ /ɒptè̞lbà:rən/ /ɒptè̞lbà:r/ /ɒptè̞lbà:r/ /ɒptè̞lbà:r/ /ɒptè̞lbà:r/ /ɒptè̞lbà:r̥t/ /ɒptè̞lbà:rd/
partitief sjrif optèlbaars
IPA /ɒptè̞lbà:r̥s/ /ɒptè̞lbà:rz/
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) optèlbaars (toe) (wie) optèlbaartj (geer)
IPA /wì: ɒptè̞lbà:r̥s tú:/ /wì: ɒptè̞lbà:r̥c ʝ̊é:r/

In anger spraoke[bewirk]

[2]

Biewaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

optèlbaar /ɒptè̞lbà:r/

  1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
Aafbraeking
  • op-tèl-baar