dien

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Bezittelik veurnaamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

dien /dí:n/

  1. (twieëdje persoean, inkelvaad) eigendóm vannen óntvenger (loesterieër) of de laezers
    Dien taofel mót nag gemaak waere.
Raod

Veure vörm mit thornversjuving, zuuch: "tien".

Aafbraeking
  • dien
Synoniem
  • (belaefheidsvorm) eur
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 100.

Grammaer[bewirk]

De ónziejige vorm "die" wuuert ouch gebroek bie femielje waat kortbie steit: Die vader haet mich det gezag.

De volgendje zelfstenjige vörm zeen bekindj:

  • d'r diene (mannelik, mit sleiptoean): dae waat van dich is
  • d'r dien (vrouwelik en mieëveljig, mit korte stoeattoean): die waat van dich is/zeen
    Mien penne zeen laeg, meh d'r dien sjrieve nag.
  • 't dient > 't dien (ónziejig, mit sleiptoean): det waat van dich is
    Det kaemerke achterdoor is 't dien(t).

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif diene dienen dien die dien dien dient
IPA /dí:ne/ /dí:n/ /dìn/ /dí:/ /dìn/ /dí:n/ /dí:n̥t/ /dí:nd/

In anger spraoke[bewirk]

Bezittelik veurnaamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

dien /dìn/

  1. (neet-lemma) vrouwelike vorm van dien
  2. (neet-lemma) mieëveljelike vorm van dien
Aafbraeking
  • dien
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 100.