Naar inhoud springen

dimme

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

dimme /dɪ́me/

  1. (euvergenkelik) de sterkdje van 't leech in 'n lamp mindere det 't minder fèl is, wie veur 't aangenamer te maken of veur te verkómme det taengeligkers verblindj waere
    Es se taengeligkers höbs, dan mós se-n 't groeatleech vanne wage dimme.
  2. (óneuvergenkelik) (euverdrechtelik) (graof spraokgebroek) röstiger aan doon, minder drök doon
Aafbraeking
  • dim-me
Aafleijinge

Verveuging

[bewirk]
ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif dim dims dimp dimme dimmen dimtj
dimp
dimme dimmen dimmendj
IPA /dɪ̀m/ /dɪ̀m̥s/ /dɪ̀mz/ /dɪ̀m̥p/ /dɪ̀mb/ /dɪ́mə/ /dɪ́mən/ /dɪ̀m̥c/
/dɪ̀m̥p/
/dɪ̀mɟ/
/dɪ̀mb/
/dɪ́mə/ /dɪ́mən/ /dɪ́məɲɟ/
vergangen tied sjrif dimdje dimdjen dimdjes dimdje dimdjen dimdje dimdjen dimdje dimdjen dimdje dimdjen gedimb
gedimp
IPA /dɪ̀mɟə/ /dɪ̀mɟən/ /dɪ̀mɟəs/ /dɪ̀mɟəz/ /dɪ̀mɟə/ /dɪ̀mɟən/ /dɪ̀mɟə/ /dɪ̀mɟən/ /dɪ̀mɟə/ /dɪ̀mɟən/ /dɪ̀mɟə/ /dɪ̀mɟən/ /ɣə'dɪ̀mb/
gebi-jjendje wies sjrif dim! dimme-v'r dimtj!
IPA /dɪ̀m/ /dɪ́məvər/ /dɪ̀m̥c/ /dɪ̀mɟ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif dimme dimmen gedim ó dimme dimmen dimmentaere dimmentaeren gedimme gedimmen
IPA /dɪ́mə/ /dɪ́mən/ /ɣə'dɪ̀m/ /dɪ́mə/ /dɪ́mən/ /dɪ́mən̥'tɛ̀:re/ /dɪ́mən̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'dɪ́mə/ /ɣə'dɪ́mən/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

dimme ó /dɪ́me/

  1. (gerundium) gerundium II van dimme
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • dim-me

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif dimme dimmen
IPA /dɪ́me/ /dɪ́men/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif dimme dimmen
IPA /dɪ́me/ /dɪ́men/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

dimme /dɪ́me/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van dimme
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van dimme
Aafbraeking
  • dim-me