dun

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

dun /dø̀n/

  1. van 'n minder diekdje
Aafbraeking
  • dun
Net get anges gesjreve
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • dun gezejdj zeen: zelje veurkómme
    Ieërlike luuj zeen dun gezejdj.
  • 't Geit emes good, meh dun: Emes krieg ze flink daovan langs; emes krieg de windj van veur.
  • 't nans dun euverdoon: 'n plezerige gebeurtenis nans, meh dan minder oetgelaote, euverdoon
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 111.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif dunne dunnen dun dun dun dun dunt
IPA /dø̀nə/ /dø̀nən/ /dø̀n/ /dø̀n/ /dø̀n/ /dø̀n/ /dø̀n̥t/ /dø̀nd/
kómparatief sjrif dundere dunderen dunder dunder dunder dunder dundert
IPA /dø̀ndərə/ /dø̀ndərən/ /dø̀ndər/ /dø̀ndər/ /dø̀ndər/ /dø̀ndər/ /dø̀ndər̥t/ /dø̀ndərd/
superlatief sjrif dunste dunsten dunste dunste dunste dunste dunste
IPA /dø̀n̥stə/ /dø̀n̥stən/ /dø̀n̥stə/ /dø̀n̥stə/ /dø̀n̥stə/ /dø̀n̥stə/ /dø̀n̥stə/
partitief sjrif duns
IPA /dø̀n̥s/ /dø̀nz/
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) duns (toe) (wie) duntj (geer)
IPA /wì: dø̀n̥s tú:/ /wì: dø̀ɲ̊c ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal
(kómparatief)
sjrif (wie) dunders (toe) (wie) dundertj (geer)
IPA /wì: dø̀ndər̥s tú:/ /wì: dø̀ndər̥c ʝ̊é:r/

In anger spraoke[bewirk]

Biewaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

dun /dø̀n/

  1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
Aafbraeking
  • dun
Zagswies
  • dun gezejdj zeen: zelje veurkómme
    Ieërlike luuj zeen dun gezejdj.
  • 't nans dun euverdoon: 'n plezerige gebeurtenis nans, meh dan minder oetgelaote, euverdoon

Verbuging[bewirk]

adverbiaal
radikaal liaison
positief sjrif dun
IPA /dø̀n/
kómparatief sjrif dunder
IPA /dø̀ndər/
superlatief sjrif dunste
IPA /dø̀n̥stə/

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

dun /dø̀n/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van dunne
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van dunne
Aafbraeking
  • dun


Nederlandjs[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

dun /dɵn/

  1. dun