Naar inhoud springen

eileier

Van Wiktionary

eine vanne eileiers

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

eileier m /ɛ́i̯lɛ́jer/

  1. (liefdeil) 'n buus die de riepe eicelle vanoeten eierstek nao de baarmoder bringk bie zuigbieëster
Aafbraeking
  • ei-lei-er
Variaasje
Verwantje wäörd
Samestèlling
Kómaaf
  • Oet 't Nederlandjs.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif eileier eileiers
IPA /ɛ́i̯lɛ́jer/ /ɛ́i̯lɛ́jer̥s/ /ɛ́i̯lɛ́jerz/
dim. sjrif eileierke eileierken eileierkes
IPA /ɛ́i̯lɛ́je̽r̥kʲe/ /ɛ́i̯lɛ́je̽r̥kʲen/ /ɛ́i̯lɛ́je̽r̥kʲes/ /ɛ́i̯lɛ́je̽r̥kʲez/
dat. sjrif eileier eileiers
IPA /ɛ́i̯lɛ́jer/ /ɛ́i̯lɛ́jer̥s/ /ɛ́i̯lɛ́jerz/

In anger spraoke

[bewirk]