Naar inhoud springen

esser

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord

[bewirk]

esser m (Nederlands: kuiper)

  • Mofers: ku~per (semantisch; ku~pers, ku~perke), esser (vormtechnisch; essers, esserke)
Sinneniem
Verbuging

essers, esserke


Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

esser m /æser/

  1. emes dae de as van rajer make
Aafbraeking
  • es-ser
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif esser essers
IPA /æser/ /æser̥s/ /æserz/
dim. sjrif esserke esserken esserkes
IPA /æse̽r̥kʲe/ /æse̽r̥kʲen/ /æse̽r̥kʲes/ /æse̽r̥kʲez/
dat. sjrif esser essers
IPA /æser/ /æser̥s/ /æserz/

In anger spraoke

[bewirk]