euve

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

euve /ø̀:və/

  1. (sterk-verajerd) óngebroekelike vorm van ↑ube
Raod

Deze vorm huuert me op 't Mofers praktisch nimmieë, meh kump van oearsprónk waal veur in det dialek. Ouchal kump 't van oearsprónk veur in Mofert, allewiel veultj 't neet aan es Mofers, mer es boetedörps. 't Gebroek daovan wuuert aafgeraoje veur 't feit det 't verwarrendj kan zeen veure luuj.

Aafbraeking
  • eu-ve
Aafleijinge
Zagswies
  • In daen tied móste de luuj zich euve veur det landj te kónne bewirke.

Verveuging[bewirk]

ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif euf eufs euf euve euven euf euve euven euvendj
IPA /ø̀:f/ /ø̀:v/ /ø̀:fs/ /ø̀:vz/ /ø̀:f/ /ø̀:v/ /ø̀:və/ /ø̀:vən/ /ø̀:f/ /ø̀:v/ /ø̀:və/ /ø̀:vən/ /ø̀:vəɲɟ/
vergangen tied sjrif eufdje eufdjen eufdjes eufdje eufdjen eufdje eufdjen eufdje eufdjen eufdje eufdjen geeuf
IPA /ø̀:vɟə/ /ø̀:vɟən/ /ø̀:vɟəs/ /ø̀:vɟəz/ /ø̀:vɟə/ /ø̀:vɟən/ /ø̀:vɟə/ /ø̀:vɟən/ /ø̀:vɟə/ /ø̀:vɟən/ /ø̀:vɟə/ /ø̀:vɟən/ /ɣə'ø̀:f/ /ɣə'ø̀:v/
gebi-jjendje wies sjrif euf! euve-v'r euftj!
euf!
IPA /ø̀:f/ /ø̀:v/ /ø̀:vəvər/ /ø̀:fc/
/ø̀:f/
/ø̀:vɟ/
/ø̀:v/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif euve euven geeuf ó euve euven euventaere euventaeren geeuve geeuven
IPA /ø̀:və/ /ø̀:vən/ /ɣə'ø̀:f/ /ɣə'ø̀:v/ /ø̀:və/ /ø̀:vən/ /ø̀:vən̥'tɛ̀:re/ /ø̀:vən̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'ø̀:və/ /ɣə'ø̀:vən/

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

euve ó /ø̀:və/

  1. (gerundium) gerundium II van euve
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • eu-ve

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif euve euven
IPA /ø̀:və/ /ø̀:vən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif euve euven
IPA /ø̀:və/ /ø̀:vən/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

euve /ø̀:və/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van euve
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van euve
Aafbraeking
  • eu-ve