Naar inhoud springen

fieddele

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

fieddele /fide̽le/

  1. (óneuvergenkelik) op 'n fjoeal spele (meis minachtendj gebroek)
  2. (óneuvergenkelik) (euverdrechtelik) op 'n óndoordachdje meneer te werk gaon
Raod

Lèt op! Bakkes sjrief fiedele.

Aafbraeking
  • fied-de-le
Aafleijinge

Verveuging

[bewirk]
ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif fieddel fieddels fieddeltj fieddele fieddelen fieddeltj fieddele fieddelen fieddelendj
IPA /fidel/ /fidel̥s/ /fidelz/ /fideʎ̥c/ /fideʎɟ/ /fide̽le/ /fide̽len/ /fideʎ̥c/ /fideʎɟ/ /fide̽le/ /fide̽len/ /fide̽leɲɟ/
vergangen tied sjrif fieddeldje fieddeldjen fieddeldjes fieddeldje fieddeldjen fieddeldje fieddeldjen fieddeldje fieddeldjen fieddeldje fieddeldjen gefieddeldj
IPA /fideʎɟe/ /fideʎɟen/ /fideʎɟes/ /fideʎɟez/ /fideʎɟe/ /fideʎɟen/ /fideʎɟe/ /fideʎɟen/ /fideʎɟe/ /fideʎɟen/ /fideʎɟe/ /fideʎɟen/ /ɣə'fideʎɟ/
gebi-jjendje wies sjrif fieddel! fieddele-v'r fieddeltj!
IPA /fidel/ /fide̽lever/ /fideʎ̥c/ /fideʎɟ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif fieddele fieddelen gefieddel ó fieddele fieddelen fieddelentaere fieddelentaeren gefieddele gefieddelen
IPA /fide̽le/ /fide̽len/ /ɣə'fidel/ /fide̽le/ /fide̽len/ /fide̽len̥'tɛ̀:re/ /fide̽len̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'fide̽le/ /ɣə'fide̽len/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

fieddele ó /fide̽le/

  1. (gerundium) gerundium II van fieddele
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • fied-de-le

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif fieddele fieddelen
IPA /fide̽le/ /fide̽len/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif fieddele fieddelen
IPA /fide̽le/ /fide̽len/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

fieddele /fide̽le/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van fieddele
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van fieddele
Aafbraeking
  • fied-de-le