fiemel

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

fiemel m /fí:mel/

  1. (plantje) 'ne mannelike vezel van kemp (de plantj)
  2. (euverdrechtelik) 'ne lichte maot van aafwiekendj gedraag (meis obsessief)
    Dae Jos haw ieës 'ne fiemel veuren akkordion en later veure gitaar.
Aafbraeking
  • fie-mel
Aafleijinge
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 120.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif fiemel fiemele fiemelen
IPA /fí:mel/ /fí:me̽le/ /fí:me̽len/
dim. sjrif fiemelke fiemelken fiemelkes
IPA /fí:me̽l̥kʲe/ /fí:me̽l̥kʲen/ /fí:me̽l̥kʲes/ /fí:me̽l̥kʲez/
dat. sjrif fiemel fiemele fiemelen
IPA /fí:mel/ /fí:me̽le/ /fí:me̽len/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

fiemel /fí:mel/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van fiemele
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van fiemele
Aafbraeking
  • fie-mel