fiemele

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

fiemele /fí:me̽le/

  1. (óneuvergenkelik) moekketig doon, zich smeichelendj gedrage
Aafbraeking
  • fie-me-le
Verwantje wäörd
Samestèlling
Zagswies
  • mit emes fiemele
    Troew dem neet! Dae fiemeltj allein get mit tich.
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 120.

Verveuging[bewirk]

ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif fiemel fiemels fiemeltj fiemele fiemelen fiemeltj fiemele fiemelen fiemelendj
IPA /fí:mel/ /fí:mel̥s/ /fí:melz/ /fí:meʎ̥c/ /fí:meʎɟ/ /fí:me̽le/ /fí:me̽len/ /fí:meʎ̥c/ /fí:meʎɟ/ /fí:me̽le/ /fí:me̽len/ /fí:me̽leɲɟ/
vergangen tied sjrif fiemeldje fiemeldjen fiemeldjes fiemeldje fiemeldjen fiemeldje fiemeldjen fiemeldje fiemeldjen fiemeldje fiemeldjen gefiemeldj
IPA /fí:meʎɟe/ /fí:meʎɟen/ /fí:meʎɟes/ /fí:meʎɟez/ /fí:meʎɟe/ /fí:meʎɟen/ /fí:meʎɟe/ /fí:meʎɟen/ /fí:meʎɟe/ /fí:meʎɟen/ /fí:meʎɟe/ /fí:meʎɟen/ /ɣə'fí:meʎɟ/
gebi-jjendje wies sjrif fiemel! fiemele-v'r fiemeltj!
IPA /fí:mel/ /fí:me̽lever/ /fí:meʎ̥c/ /fí:meʎɟ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif fiemele fiemelen gefiemel ó fiemele fiemelen fiemelentaere fiemelentaeren gefiemele gefiemelen
IPA /fí:me̽le/ /fí:me̽len/ /ɣə'fí:mel/ /fí:me̽le/ /fí:me̽len/ /fí:me̽len̥'tɛ̀:re/ /fí:me̽len̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'fí:me̽le/ /ɣə'fí:me̽len/

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

fiemele ó /fí:me̽le/

  1. (gerundium) gerundium II van fiemele
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • fie-me-le

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif fiemele fiemelen
IPA /fí:me̽le/ /fí:me̽len/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif fiemele fiemelen
IPA /fí:me̽le/ /fí:me̽len/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

fiemele /fí:me̽le/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van fiemele
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van fiemele
Aafbraeking
  • fie-me-le

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

fiemele /fí:me̽le/

  1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van fiemel
Aafbraeking
  • fie-me-le