Naar inhoud springen

gebied

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

gebied ó /ɣə'bid/

  1. (topografie) e ruumdjelik stök gróndj mit 'n bestumdje aafmaeting, e vasstäöndj deil vanne aerdoppervlakdje
  2. (euverdrechtelik) al det verwantj is aan e vak, wie in 't óngerrich, de kuns of 'n weitesjap
  3. (synoniem) anger waord veur trein (e stök gróndj)
Aafbraeking
  • ge-bied
Net get anges gesjreve
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif gebied gebiettegebietten
IPA /ɣə'bid/ /ɣə'bite//ɣə'biten/
dim. sjrif gebiedjegebiedjen gebiedjes
IPA /ɣə'bice//ɣə'bicen/ /ɣə'bices//ɣə'bicez/
dat. sjrif gebied gebiettegebietten
IPA /ɣə'bid/ /ɣə'bite//ɣə'biten/
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif gebied gebieddegebiedden
IPA /ɣə'bid/ /ɣə'bide//ɣə'biden/
dim. sjrif gebiedjegebiedjen gebiedjes
IPA /ɣə'bice//ɣə'bicen/ /ɣə'bices//ɣə'bicez/
dat. sjrif gebied gebieddegebiedden
IPA /ɣə'bid/ /ɣə'bide//ɣə'biden/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

bewirk

[2]